Reflectieblogs

Bekentenis

Ik moet iets bekennen. Toen ik mijn master in Onderwijswetenschappen behaalde, slaagde ik met een zesje voor mijn thesis. Het cijfer onthulde een generatiekloofje thuis (partner:  “Ga je nog herkansen?”,  zoons: "Een voldoende, tof, dan ben je geslaagd!"). En ontketende een tweestrijd in mijzelf. Enerzijds ben ik streber; pas bij een acht ben ik tevreden. Mocht ik mijzelf master noemen met een zes? Moest ik de kans te herschrijven benutten? Anderzijds lonkte het einde van een jarenlange inspanning en kon ik het diploma ruiken. Wie zou er nog vragen naar dat cijfer? Het mag duidelijk zijn dat ik koos voor het laatste. En inderdaad, niemand heeft mij ooit nog gevraagd naar die thesis. Hoe kwam ik tot die keuze?

Drijfveer

Hoe komen we in ons leven en werk tot keuzes? Ik deed wat ik vaker doe als ik voor een bepalend moment in mijn leven sta. Ik greep terug op mijn persoonlijke visie. Al jaren geleden formuleerde ik mijn eigen visievierluik. Het model, ontleend aan Van der Loo, Geelhoed en Samhoud (2015) , geeft houvast in het leren kennen van jezelf. Wat je waarden zijn, je kwaliteiten, je doel. En vooral: de drijfveer om te doen wat je doet.

Als leidinggevende heb je meestal niet de makkelijkste baan. “Ik wens je veel personeel!” is niet voor niets een verwensing. Je draagt veel verantwoordelijkheid, haalt kastanjes uit het vuur, bent hitteschild. Je moet soms keuzes maken met impact voor anderen. Je ligt er soms wakker van. Althans, ik wel. Waar doe je dat voor? Het echt kennen van je drijfveer helpt om dat voor ogen te houden en niet opgebrand te raken. 

Herijken

Zo af en toe ga ik ervoor zitten. Herijken, even terug naar die basis van mijn eigen waarden. De laatste keer deed ik dat samen met goede vriendin en collega Anne-Marie Kremer. Tot mijn verrassing lukte het mij om mijn eigen drijfveer nóg verder aan te scherpen. Hoe ouder ik word, hoe beter ik mezelf doorgrond. Het was vanuit die basis dat ik ervoor koos de zes en de meestertitel te omarmen. Het was nooit mijn drijfveer om onderzoek te doen, te promoveren. Mijn hoger doel is het op weg helpen van leiders en teams om meer van betekenis te zijn. Dat kan prima met een zesje voor een thesis. Want mijn meesterschap is zelfkennis, reflectiviteit en het vermogen anderen daarin te begeleiden. Leidinggeven aan anderen is namelijk bovenal leiding geven aan jezelf.

En jij?

Weet jij waarom je doet wat je doet? Misschien vind je mijn dilemma helemaal geen dilemma. Vond jij een zes altijd al prima. Dat hangt af van wie jij bent, van wat jou drijft. Wat het ook is: Ben jij je bewust van jouw waarden, ken je je hoger doel? Ook als je denkt jezelf te kennen, is reflecteren en herijken op zijn tijd zinvol. Hoe ouder je wordt, hoe meer ervaring je opdoet, hoe beter jij dat kunt plaatsen, hoe meer jij van betekenis kunt zijn voor anderen. Je kunt daarbij het visievierluik gebruiken. Ik wens je veel zelfkennis toe!